پروستات غده ای است حدودا به اندازه یک گردو که درست زیر مثانه در مردان قرار دارد و بخشی از سیستم تناسلی مردان را تشکیل می دهد. پروستات در دو مقطع زمانی بزرگ می شود، اولین مقطع اوایل دوران بلوغ و مرحله دوم حدودا از سن ۲۵ سالگی است. این بزرگ شدن پروستات کاملا بی ضرر است اما اغلب سبب مشکلات ادراری در سنین بالاتر می شود. تا سن ۶۰ سالگی ۸۰ درصد مردان، مشکلات ادراری ناشی از بزرگ شدن پروستات را تجربه می کنند

بزرگ شدن پروستات یا «BPH» (Benign Prostatic Hyperplasia) خوش خیم است، اما با بزرگ شدن غده پروستات به «میزراه» (مجرای ادراری) فشار وارد می شود که می تواند عامل مشکلات ادراری از جمله تکرر ادرار، اجبار ناگهانی به دفع ادرار، بیدار شدن از خواب (در شب) برای دفع ادرار، مشکل در شروع ادرار و قطره قطره شدن ادرار در انتها، کامل تخلیه نشدن مثانه و گاه حتی قادر نبودن به دفع ادرار باشد
بنابراین اگر بزرگ شدن پروستات توسط پزشک کنترل نشود، می تواند به مرور زمان فرد را به شدت دچار مشکلات سلامتی کند؛ مشکلاتی از قبیل عفونت دستگاه ادراری، آسیب به کلیه ها یا مثانه، سنگ مثانه و بی اختیاری ادرار. گاهی برای درمان از عمل جراحی استفاده می شود و کل غده پروستات توسط عمل جراحی برداشته می شود که اغلب هم فرد از علایم و نشانه های بیماری رهایی می یابد، اما این عمل می تواند فرد را دچار ناتوانی جنسی کند، بنابراین بهتر است عمل جراحی آخرین راه حل باشد و از روش های درمانی دیگر کمک گرفت. فلز روی یکی از عناصر کمینه (عنصری که مقدار کمی از آن برای رشد طبیعی موجودات زنده لازم است) مهم است و در رشد و تمایز سلول ها نقش حیاتی به عهده دارد
فلز روی برای درمان پروستات های ملتهب یا بزرگ بسیار مفید است. بررسی ها نشان داده است که کمبود روی بر بزرگ شدن پروستات اثر دارد. بنابراین خوردن غذاهای حاوی روی یا خوردن مکمل های روی توصیه می شود
همچنین خوردن گوجه فرنگی نیز بسیار مفید است. تحقیقات دانشگاه هاروارد روی ۴۷هزار مرد نشان داد آنهایی که هر هفته ۱۰عدد گوجه فرنگی می خوردند، ۵۰درصد کمتر به سرطان پروستات مبتلا شدند، در واقع خوردن گوجه فرنگی احتمال ابتلا به سرطان پروستات را کاهش می دهد. محققان معتقدند که این کاهش احتمال ابتلا به سرطان به دلیل وجود «پیگمان» در گوجه فرنگی است. «پیگمان» قوی ترین و موثرترین کاروتن است که تاکنون کشف شده و دلیل قرمزی رنگ گوجه فرنگی است

برای مردانی که سرطان پروستاتدر مرحله ی اول تشخیص داده شده است ، ممکن است نیاز به درمان فوری نداشته باشند. بعضی از افراد شاید اصلا به درمان نیاز نداشته باشند ولی در عوض پزشکان در بعضی مواقع مراقبت های فعالی را برایشان توصیه می کنند.

در مراقبت فعال؛ تست های های خونی منظم ، معاینه پروستاتاز طریق مقعد و احتمالا بیوپسی (نمونه برداری) انجام می شود تا بر پیشرفت سرطان نظارت گردد. اگر آزمایشات نشان دهند که سرطان رو به پیشرفت است، ممکن است یکی از روش های درمانی برای سرطان پروستات مثلا جراحی یا پرتودرمانی انتخاب شود.

برای سرطانی که فاقد علایم است و انتظار می رود سرطان به کندی رشد کند و به یک ناحیه ی کوچک در پروستات محدود باشد مراقبت فعال ممکن است راه انتخابی باشد. همچنین ممکن است مراقبت فعال برای مردانی در نظر گرفته شود که از نظرسطح سلامتی جسمانی در وضیعت مناسبی به سر نمی برند یا سن بالای آن ها درمان سرطان را برایشان بسیار مشکل می سازد.

باید به این نکته نیز توجه کرد که مراقبت فعال یک خطر نیز به همراه خود دارد و آن امکان رشد و گسترش سرطان در طی مراقبت فعال است که احتمال بهبود ناشی از آن را کم می کند.

درمان سرطان پروستات به چندین عامل بستگی دارد مثل؛ میزان سرعت رشد، میزان گسترش آن و وضعیت کلی سلامتی شما، و با درنظر گرفتن فواید و اثرات جانبی بالقوه ی هر کدام از روش های درمانی، بهترین گزینه درمانی برای شما انتخاب می شود.

ممکن است درمان فوری سرطان لازم نباشد.

درمان سرطان پروستات به شیوه پرتو درمانی

پرتو درمانی از انرژی سطح بالا برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتو درمانی سرطان پروستات می تواند به منظور دست یابی به هدف مورد نظر، به دو روش انجام شود

اثرات جانبی پرتو درمانی می تواند شامل ادرار دردناک، تکرر ادرار و احساس فوریت در ادرار و یا علایم گوارشی همچون ؛ مدفوع شل یا درد در هنگام دفع مدفوع باشد. اختلال در نعوظ نیز ممکن است رخ دهد.

درمان سرطان پروستات توسط هورمون درمانی

اساس این درمان جلوگیری از تولید هورمون مردانه ی تستوسترون توسط بدن است. هورمون تستوسترون   باعث رشد سلول های سرطانی پروستات در بدن می شود. قطع تاثیر این هورمون باعث مرگ سلول های سرطانی یا کاهش سرعت رشد آن می گردد.

روش های هورمون درمانی شامل:

• داروهایی که از تولید تستوسترون در بدن جلوگیری می کنند:هورمون هایی که با عنوان هورمون آزاد کننده جسم زرد شناخته می شوند آنتاگونیست هایی هستند که از رسیدن پیام هورمون های مغزی به بیضه به منظور ساخت تستوسترون ممانعت به عمل می آورند.
• داروهایی که با مسدود کردن گیرنده تستوسترون در سلول ها مانع از رسیدن آن به سلول های سرطانی میشوند:داروهایی که با عنوان ضد آندروژن شناخته می شوند از دسترسی پیدا کردن سلول های سرطانی به تستوسترون جلوگیری می کنند. که شامل بایکالوتامید(کاسودکس) ، فلوتامید و نیلوتامید(نیلاندرون) است.داروی اینزالوتامید(اکس تاندی) می تواند به عنوان دارویی که سایر هورمون درمانی ها برای بلند مدت جواب ندهند استفاده گردد.
• خارج کردن بیضه ها از بدن (اُرکیکتومی):برداشتن بیضه های فرد باعث کاهش میزان تستوسترون در بدن میشود.

اثرات جانبی هورمون درمانی ممکن است شامل ؛ اختلال در نعوظ ، گرگرفتگی، از دست دادن تراکم استخوانی ، کاهش میل جنسی و افزایش وزن می باشد.

جراحی برداشتن پروستات

جراحی سرطان پروستات شامل برداشتن غده ی پروستات است که به آن رادیکال پروستاتکتومی نیز می گویند. در این پروسه بخشی از بافت اطراف و تعدادی غدد لنفاوی برداشته می شود.

روش های مختلف رادیکال پروستاتکتومی شامل :

ایجاد برش بر روی ناحیه تحتانی شکم: در این شیوه جراحی، غده پروستات با استفاده از ایجاد برش در ناحیه ی تحتانی شکم درآورده می شود. در مقایسه با دیگر روش های جراحی پروستات، جراحی به این شیوه خطر آسیب عصبی و عروقی کمتری دارد که این آسیب ها در رابطه با مشکلات مرتبط با کنترل مثانه و نعوظ میباشد.

رادیکال پروستاتکتومی خطر بی اختیاری ادرار و اختلال در نعوظ را در پی دارد. باتوجه به وضعیتی که در آن به سر می برید (نوع فرایند جراحی انتخابی، سن، وضعیت بدن و وضعیت کلی سلامتی) خطراتی را که ممکن است با آن مواجه شوید را از پزشک تان سوال کنید.

پیشگیری از سرطان پروستات

شما می توانید خطر بروز سرطان پروستات  را کاهش دهید اگر شما :

رژیم غذایی پرفیبر و حاوی سبزیجات را انتخاب کنید: از خوردن غذاهای پرچرب خودداری کنید و در عوض درصدد انتخاب انواع مختلفی از میوه ها ، سبزیجات و همه حبوبات باشید. میوه ها و سبزیجات حاوی ویتامین ها و مواد مغذی هستند که می توانند در حفظ سلامتی شما سهیم گردند.

به طور قاطع اثبات شده است که می توان با رژیم غذایی سالم از سرطان پروستات پیشگیری کرد اما شایان ذکر است که داشتن سبزیجات و غذاهای پرفیبر در رژیم غذایی به طور کلی باعث ارتقا سلامت انسان می شود.

استفاده از غذاهای سالم به جای مکمل ها: هیچ مطالعه ای حاکی از نقش اساسی مکمل ها در کاهش خطر سرطان پروستات یافت نشده است. در عوض شما با انتخاب غذاهایی که سرشار از ویتامین و مواد معدنی باشند می توانید سطح مطلوب ویتامین ها را در بدنتان حفظ کنید.

در اکثر روز های هفته به ورزش بپردازید:   با ورزش به طور کلی سطح سلامت تان اوج می گیرد   و باعث میشود وزن تان در حد نرمال و روحیه تان افزایش یابد. شواهدی یافت شده است که نشان می دهد مردانی که ورزش نمی کنند سطح PSA خون شان بالا می باشد این در حالی می باشد که افراد ورزشکار احتمال ابتلایشان به سرطان پروستات کمتر است.

اگر شما تازه کار هستید تمرینات را به آهستگی شروع کنید و رفته رفته تلاش تان را افزون کرده تا بتوانید هر روز ورزش کنید.

در یک وزن سالم بمانید: اگر وزن کنونی شما در محدوده ی نرمال است، سعی کنید با ورزش کردن مداوم در طول هفته در این وزن مطلوب و سالم بمانید. اگر نیاز دارید که وزن تان را کم کنید ، بهترین راهکار زیاد ورزش کردن و کاهش مصرف کالری در هر وعده ی غذایی است. از پزشک تقاضا کنید تا با ایجاد برنامه ای شما را در کاهش وزن به حد مطلوب کمک تان کند.